Yedi şey!

Hepsi benle ilgili. Yaşadıklarımla.
Belki ucundan işinize yarar.

- Kararsız anlarda kendime şunu soruyorum: ‘Altı aylık ömrüm kaldığını bilseydim, neyi seçerdim?’ [Yeter ki o an bu soru aklıma gelsin. Karar nasıl olsa peşinden geliyor.]

- Bunaldığım anlarda ise sorduğum şu: ‘Aradan iki yil geçse, ben bunu hala dert eder miyim?’ [Cevap hep hayır oluyor, ben de sokağa çıkıyorum.]

- Sürekli şikayet eden ve mutsuz kişilerden uzaklaşıyorum. [Çok sıkıcı oluyorlar.]

- Bana herhangi biriymişim gibi davrananla arkadaş oluyorum. [O yüzden arkadaşım çok! Ancak o sayede de, dostlarla 'en güzel günümüz böyle olsun' diye kadeh kaldırabiliyorum.]

- Hayattaki sıçışlarımla dalga geçtikçe, onları tekrarlamadığımı fark ediyorum. [Ciddiye aldıklarım ise, onlar işte hiç yakamı bırakmıyor.]

- Çok hayal kuruyorum. [Sayıca fazla olunca, biri gerçek oluyor.]

- Ha bir de… Kimseden bir şey beklemiyorum. [Kendimden bile.]